Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2014

μουσικό όργανο Ιδιόφωνο

Ιδιόφωνο

Στην ορολογία της μουσικολογίας και ειδικότερα στον κλάδο της οργανολογίας -την επιστήμη της μελέτης και ταξινόμησης των μουσικών οργάνωνιδιόφωνα  ονομάζονται τα μουσικά όργανα, η ηχοπαραγωγή των οποίων οφείλεται στην δόνηση του σώματός τους αυτού καθαυτού. Τα ιδιόφωνα είναι κατασκευασμένα συνήθως από ξύλο, μέταλλο ή πέτρα, ενώ κατά κύριο λόγο δεν διαθέτουν χορδές ή μεμβράνες. Σύμφωνα με το σύστημα Χορνμπόστελ-Σακς περί ταξινόμησης μουσικών οργάνων, τα ιδιόφωνα διαιρούνται στις εξής τέσσερις κύριες κατηγορίες:

  • Κρουστά
Τα κρουστά είναι μια μεγάλη οικογένεια μουσικών οργάνων. Ονομάζονται κρουστά επειδή ο ήχος που παράγουν προκαλείται από κρούση είτε κάποιου ειδικού εξαρτήματος (σφυράκι ή μπαγκέτα) είτε του χεριού πάνω σε αυτά. Διαιρούνται σε διάφορες κατηγορίες, ανάλογα με τον τρόπο που τα χρησιμοποιούμε και τον καθορισμό ή όχι της τονικής τους οξύτητας: Υπάρχουν κρουστά που παράγουν κρότο (άτονα) αλλά και κρουστά που παράγουν τόνο (μουσική νότα).

Παραδείγματα: Τύμπανα, Τομ, Ταμπούρο, Κύμβαλα, Πιατίνια, Νταούλι, Ντέφι, Ξυλόφωνο, Καστανιέτα, Ντραμς.


  •  Νυκτά ή γλωττιδόφωνα

Τα νυκτά ιδιόφωνα δεν πρέπει να συγχέονται με τα νυκτά έγχορδα, με τα οποία εντούτοις μοιράζονται το χαρακτηριστικό της νύξης (τσίμπημα, τράβηγμα). Παραδείγματα αυτής της ομάδας περιλαμβάνουν την γκιμπάρντ ή εβραϊκή άρπα και την αφρικανική καλίμπα.


  • Τριβής

Η ηχοπαραγωγή των οργάνων της κατηγορίας αυτής οφείλεται στην τριβή του σώματός τους, η οποία και τρέπει το σώμα του οργάνου να δονείται παράγοντας ήχο. Τυπικό παράδειγμα αυτής της κατηγορίας είναι τα μουσικά ποτήρια και η πιο εξελιγμένη υάλινη αρμόνικα, ενώ δεν πρέπει να συγχέεται με την αντίστοιχη υποκατηγορία των μεμβρανόφωνων οργάνων, στα οποία δονείται μόνο η μεμβράνη. Μια ιδιαίτερη περίπτωση ιδιόφωνου τριβής ανευρίσκεται στη μουσική του 21ου αιώνα για βιμπράφωνο, όπου ο εκτελεστής ενίοτε καλείται να σύρει ένα δοξάρι στην ακμή μιας πλακέτας του οργάνου. Παρόμοιες εκτελεστικές πρακτικές απαντώνται και σε άλλες περιπτώσεις οργάνων, όπως επίσης και σε παραδοσιακά όργανα.


  • Πνευστά 

Τα πνευστά ιδιόφωνα αποτελούν μια μάλλον περιορισμένη κατηγορία, το μοναδικό γνωστό παράδειγμα της οποίας ανευρίσκεται στο αιολικό κλαβιέ. Η επινόησή του ανήκει στον Γερμανό Schortmann, ο οποίος περί το 1822 παρουσίασε ένα όργανο παρόμοιο με το πιάνο, όπου η παροχέτευση πεπιεσμένου αέρα έθετε σε κίνηση λεπτές ξύλινες λεπίδες. Το εν λόγω όργανο ήταν μάλλον αποτυχημένο εμπορικά, ωστόσο αναφέρεται πως διέθετε μαλακό και ατμοσφαιρικό ήχο.

Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2014

Τζαζ

Τζαζ


Η τζαζ είναι ένα μουσικό είδος που αποτέλεσε εξέλιξη της λαϊκής αμερικανικής μουσικής κατά τον 19ο αιώνα, με αφρικανικές καταβολές. Περιλαμβάνει αρκετά μουσικά είδη που στηρίχτηκαν σε ένα κοινό σκεπτικό κατασκευής, τον μερικό ή και ολικό αυτοσχεδιασμό. Γνώρισε σημαντική ανάπτυξη και διεθνή αναγνωρισιμότητα κατά τη δεκαετία του 1920.
Mουσικά όργανα: Τρομπέτα – Κλαρινέτο –Σαξόφωνο – Τρομπόνι –Κιθάρα – Πιάνο –Κοντραμπάσο – Κρουστά


Τάγκο

Τάγκο


Το τάγκο, από τα Ισπανικά, είναι είδος μουσικής  και αντίστοιχου χορού. Το τάγκο γεννήθηκε, ήκμασε και ακμάζει ακόμη στην περιοχή του Ρίο δε λα Πλάτα, δηλαδή στην Αργεντινή και τηνΟυρουγουάη, αλλά και διαδόθηκε σχεδόν σε όλον τον κόσμο. Η Ισπανική λέξη tango ετυμολογείται πιθανόν από την γλωσσική οικογένεια Niger-Congo της Δυτικής Αφρικής και είναι συγγενής με την λέξη tamgu  της γλώσσας Ibibio αυτής της οικογένειας.

HIP-HOP

HIP-HOP
  Στην ορολογία της rap μουσικής, το hip-hop δεν είναι μουσικό είδος αλλά κουλτούρα που περιλαμβάνει το τετράπτυχο graffifi/breakdancing/DJs/εκφορά λόγου από MCς. Από μουσικής άποψης, το hip-hop είναι ένα εξελιγμένο παρακλάδι της rap,που παίρνει παλιά γνωστά τραγούδια και ηχητικά δείγματα και τα μετατρέπει σε καινούρια.

RAP

RAP
  Η ραπ  είναι κυρίως αφροαμερικανικό μουσικό είδος που ξεκίνησε να γνωρίζει άνθιση στα τέλη της δεκαετίας του 1970. Έχει τις ρίζες της στην αφρικανική μουσική την οποίαν έφεραν με τη βίαιη εκδούλευση και μετέπειτα μετακίνηση τους οι μαύροι στην Αμερική. Ονομάστηκε έτσι εκ του αγγλικού ακρωνύμιου r.a.p(δηλαδή Rhythm And Poetry). Πρόκειται για είδος που δίνει έμφαση στους στίχους  και στο περιεχόμενο αυτών και η μουσική συνήθως είναι συνοδευτική και δευτερεύουσας μέριμνας. Οι στίχοι, αυτοσχέδιοι στην καθημερινή έκφραση αλλά επεξεργασμένοι στις παραγωγές, δεν τραγουδιούνται, αλλά απαγγέλλονται με ιδιαίτερο, ρυθμικό, τρόπο ενώ η μουσική δανείζεται στοιχεία από τη soul, τη τζαζ όσο και από άλλα ποικίλα μουσικά ρεύματα. Το rap είναι ένα από τα 4 στοιχεία της κουλτούρας hip hop.

pop

 POP
    Η μοντέρνα εμπορική μουσική που προορίζεται για το νεανικό κυρίως κοινό και χαρακτηρίζεται από απλές μελωδίες σε συνδυασμό με έντονο ρυθμό. Το pop music  προέρχεται από  την έκφραση ‘popular music’ που στa ελληνικά σημαίνει δημοφιλής μουσική.
Κάποια από τα πιο κοινά θέματα στα οποία αναφέρεται η ποπ μουσική είναι τα συναισθήματα και η ρομαντική αγάπη. Τα κύρια μουσικά όργανα που χρησιμοποιούνται είναι η κλασική κιθάρα, η ηλεκτρική κιθάρα, το αρμόνιο και τα ντραμς.
Κάποιες κατηγορίες της ποπ είναι:

ροκ εντ ρολ

ROCK
   Μουσικό κίνημα που ξεκίνησε από τις Η.Π.Α. κατά τη δεκαετία του 50΄ με κύριο χαρακτηριστικό την έντονη δυνατή μουσική με επαναλαμβανόμενους ρυθμούς και την αντισυμβατικότητα. Στην πορεία του ενσωμάτωσε στοιχεία από προϋπάρχοντα μουσικά ρεύματα ( ρυθμ, μπλους, τζαζ, κάντρι, κ.τ.λ.) αλλά και μεταγενέστερα αποκτώντας για μακρά περίοδο σταθερό μουσικό σχήμα (συγκρότημα-γκρουπ) από δυο ηλεκτρικές κιθάρες, ένα μπάσο και κρουστά (ντραμς) εξελισσόμενο σε διάφορα είδη: σκληρό- χέβι, μέταλ, πανκ, κλασσικό.

Μεσαιωνική μουσική

Μεσαιωνική μουσική

Με τον όρο μεσαιωνική μουσική αναφερόμαστε στη μουσική δημιουργία την εποχή του Μεσαίωνα. Αν και ο ακριβής προσδιορισμός των χρονικών της ορίων είναι δύσκολος, μπορεί να θεωρηθεί πως καλύπτει την περίοδο από το τέλος της εποχής του Γρηγοριανού μέλους μέχρι περίπου το 1400 και την αρχή της Αναγεννησιακής μουσικής.


Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2014

Σύγχρονη κλασική μουσική

Με τον όρο σύγχρονη κλασική μουσική ονομάζουμε ευρύτερα τη μουσική εξέλιξη της ύστερης Ρομαντικής  εποχής του 20ου αιώνα που συνοδεύτηκε από έντονες αναζητήσεις και αμφισβητήσεις των συμβατικών ακουσμάτων των προηγούμενων αιώνων. Δεν είναι φυσικά δυνατόν να ορισθεί ακριβώς η ημερομηνία μετάβασης από τη ρομαντική εποχή στη σύγχρονη. Τα στοιχεία συνυπήρχαν όπως συνήθως γίνεται για κάποιο διάστημα μέχρι να γίνουν ξεκάθαρες οι τάσεις που θα επικρατήσουν, όπως:
  • Η εισαγωγή εξωτικών κλιμάκων, πέρα των Ευρωπαικών
  • Η συχνή χρήση των διαφωνιών
  • Τα μεγάλα μελωδικά πηδήματα (μεγάλες αποστάσεις ανάμεσα στις γειτονικές νότες)

  • Η ιδιόρυθμη και μη συμβατική χρήση των οργάνων
  • Οι εντονότατες μεταβολές τις δυναμικής

  • Η προσπάθεια κατάργησης κάθε έννοιας της τονικότητας